|
پیش‌بینی امید به زندگی بر اساس بهزیستی روان‌شناختی، حمایت اجتماعی ادراک‌شده و رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی در زنان نجات‌یافته از خودسوزی (مطالعه موردی زنان متأهل ایلام)
|
| طیبه محرابی* |
|
|
|
چکیده: (3207 مشاهده) |
هدف از این پژوهش بررسی پیش‌بینی امید به زندگی بر اساس بهزیستی روان‌شناختی، حمایت اجتماعی ادراک‌شده و رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی در زنان نجات‌یافته از خودسوزی (مطالعه موردی زنان متأهل ایلام) بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه زنان متأهل نجات‌یافته از خودسوزی شهر ایلام در سال 1398-1397 بودند. حجم نمونه 170 نفر از این افراد بر اساس فرمول پلنت از تاپاکینگ و فیدل (2007) و به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های امید به زندگی اشنایدر و همکاران (1991)، بهزیستی روان‌شناختی ریف (1989)، حمایت اجتماعی زیمت، داهلم، زیمت و فارلی (1988) و دسترسی‌پذیری، پاسخگویی و همدم طلبی سندبرگ، بوسبی، جانسون و یوشیدا (2012) پاسخ دادند. داده های جمع‌آوری‌شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که بین بهزیستی روان‌شناختی، حمایت اجتماعی ادراک‌شده و رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی با امید به زندگی رابطه معنی داری وجود دارد (0/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد واریانس امید به زندگی به‌وسیله بهزیستی روان‌شناختی، حمایت اجتماعی ادراک‌شده و رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی تبیین میشود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بهزیستی روان‌شناختی، حمایت اجتماعی ادراک‌شده و رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی سهم معنادار در پیش بینی امید به زندگی زنان نجات‌یافته از خودسوزی دارند. |
|
| واژه‌های کلیدی: امید به زندگی، بهزیستی روان‌شناختی، حمایت اجتماعی ادراک‌شده، رفتار دل‌بستگی در روابط زناشویی. |
|
|
متن کامل [PDF 1526 kb]
(111 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
