|
پیش‌بینی اختلال خودبیمارانگاری با میانجی‌گری کیفیت زندگی بر اساس افکار ناکارآمد در بین سالمندان شهر کرمانشاه
|
| کژال تباهه*، دکتر محسن حجت خواه، دکتر علیرضا رشیدی |
|
|
|
چکیده: (274 مشاهده) |
هدف از انجام پژوهش حاضر پیش‌بینی اختلال خودبیمارانگاری با میانجی‌گری کیفیت زندگی بر اساس افکار ناکارآمد در بین سالمندان شهر کرمانشاه در سال 1403-1402 می‌باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع پژوهش بنیادین می‌باشد و از نظر ماهیت داده‌ها از نوع پژوهش‌های کمی می‌باشد؛ بنابراین یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه سالمندان شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۲ معادل ۲۲۹۰۰۰ نفر بوده است؛ که از این جامعه نمونه‌ای به حجم ۲۵۰ نفر، به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شد. برای نمونه‌گیری از هر ناحیه، ۸۳ نفر به‌صورت تصادفی (مرد و زن، متأهل و مجرد، در هر سطح تحصیلات) انتخاب و تعداد نمونه موردنظر تعیین گردید و به پرسشنامه‌های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۱)، پرسشنامه اختلال خودبیمارانگاری ایوانز در سال (۱۹۸۰) و مقیاس افکار ناکارآمد: 26- DAS وایزمن و بک (۱۹۷۸) پاسخ دادند. نتایج نشان داد رابطه افکار ناکارآمد با اختلال خودبیمارانگاری با میانجی‌گری کیفیت زندگی در سطح (0/001) معنی‌دار است؛ بنابراین نتایج پژوهش حاضر می‌تواند موردتوجه مراکز بهداشت و درمان و مراکز سالمندان قرار بگیرد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: اختلال خودبیمارانگاری، کیفیت زندگی، افکار ناکارآمد، سالمندان. |
|
|
متن کامل [PDF 1014 kb]
(4 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
