پرخاشگری و اضطراب، عوامل مهمی برای مشکلات خطرساز در آینده مانند بزهکاری کودکان است و بر اساس پژوهش ها کودکان کار دارای پرخاشگری و اضطراب بالایی هستند. هدف این پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر کاهش پرخاشگری و اضطراب کودکان کار بود. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کودکان وابسته به کانون فرهنگی-حمایتی کودکان کار (کوشا) شهر تهران در سال ۱۳۹۸ به تعداد ۱۰۰ نفر بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی تعداد ۳۰ نفر از آنان در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت ۱۲ جلسه ۶ دقیقه ای واقعیت درمانی گروهی قرار گرفتند؛ در این مدت گروه کنترل در لیست انتظار گروه‌درمانی قرار داشتند. از پرخاشگری آیزنگ (EPI) و همکاران (۱۹۷۵) و سیاهه اضطراب بِک (BAI) بِک، اپستین، براون و استر (۱۹۸۸) به‌منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که واقعیت درمانی گروهی به‌طور معنیداری باعث کاهش پرخاشگری و اضطراب در کودکان کار شد؛ بنابراین میتوان نتیجه گیری کرد که واقعیت درمانی گروهی به‌کاررفته در این پژوهش می‌تواند مشکلات هیجانی (پرخاشگری و اضطراب) کودکان کار را بهبود بخشد. بر اساس نتایج، استفاده از واقعیت درمانی گروهی در کنار سایر روش‌های آموزشی برای کاهش پرخاشگری و بهبود اضطراب در کودکان کار توصیه می‌گردد.
.jpg)
