اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر کیفیت زندگی و رضایت زناشویی مادران کودکان کمشنوا و ناشنوا
|
حسام عثمانی*، مسعود نجاری |
|
|
چکیده: (1528 مشاهده) |
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و رضایت زناشویی مادران کودکان کمشنوا و ناشنوا انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران کودکان کمشنوا و ناشنوا شهر سقز در سال 1400-1399 بود که از طریق روش نمونهگیری در دسترس از بین افراد واجد شرایط تعداد 30 نفر وارد مطالعه شده و بهصورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار اندازهگیری در این پژوهش پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1998) و رضایت زناشویی انریچ (1983) بود. گروه آزمایش 10 جلسه 1/5 ساعته تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفت و گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکرد. تجزیهوتحلیل دادههای آماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و با نرمافزار SPSS نسخه 23 صورت گرفت. سطح معناداری آزمونها 0/05 در نظر گرفته شد. یافتهها نشان داد که بعد از مداخله، اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و رضایت زناشویی مادران کودکان کمشنوا و ناشنوا معنادار بود. بر اساس نتایج پژوهش پیشنهاد میشود که برنامهی مذکور در دستور کار روانشناسان، مشاوران و مراکز بهزیستی و توانبخشی برای افزایش کیفیت زندگی و رضایت زناشویی مادران کودکان کمشنوا و ناشنوا قرار گیرد. |
|
واژههای کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، کیفیت زندگی، رضایت زناشویی. |
|
متن کامل [PDF 800 kb]
(261 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|