|
اثربخشی آموزش گروهی واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب گلاسر بر بی‌ثباتی ازدواج و صمیمیت زناشویی
|
| دکتر امیر قربان‌پور لفمجانی*، دکتر سجاد رضائی، فروغ پورمحمدی |
|
|
|
چکیده: (1809 مشاهده) |
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی واقعیت درمانی بر بی‌ثباتی ازدواج و صمیمیت زناشویی در زوجین انجام شد. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی زوج‌های متأهل مراجعه‌کننده به مراکز راهنمایی و مشاوره خانواده آموزش‌وپرورش شهر مشهد بودند که از بین آن‌ها 24 زوج انتخاب شدند و پس از پاسخ به مقیاس صمیمیت واکر و تامپسون (2000) و شاخص بی‌ثباتی ازدواج ادواردز، جانسون و بوث (1980) در دو گروه کنترل (12n=) و آزمایش (12n=) به‌طورتصادفی گمارش شدند. سپس گروه آزمایش در جلسات آموزشی شرکت داده شد. داده‌های به‌دست‌آمده از طریق کوواریانس تک متغیره، با نرم‌افزار SPSS پردازش شدند. نتایج نشان داد آموزش گروهی واقعیت درمانی میزان صمیمیت زوجین را افزایش (0/0001P<) و از میزان بی‌ثباتی ازدواج (تمایل به طلاق) در آن‌ها کاسته (0/0001P<) است. لذا با توجه به این یافته‌ها می‌توان انتظار داشت با اجرای این مداخله در مراکز مشاوره زوجین و دادگاه‌های خانواده شاهد افزایش صمیمت زناشویی و کاهش میل به طلاق و درنتیجه تحکیم و انسجام بیشتر ساختار خانواده باشیم. |
|
| واژه‌های کلیدی: واقعیت درمانی، صمیمیت زناشویی، بی‌ثباتی ازدواج، طلاق. |
|
|
متن کامل [PDF 1191 kb]
(290 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
