هدف از این پژوهش بررسی پیش‌بینی رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی، تابآوری و تحمل پریشانی دانش آموزان دختر بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۶ به تعداد ۸۲۰۹۹ نفر دختر بودند. تعداد ۴۰۰ نفر از این دانش آموزان به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب‌شده و به پرسشنامه های رفتارهای خود ناتوان ساز جونز و رودوالت (۱۹۸۲)، اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفیلد و پاریس (۲۰۰۴)، تابآوری کانر و دیویدسون(۲۰۰۳) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵) پاسخ دادند. داده های نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که بین اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی با رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (۰/۰۱>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که ۷۰/۷ از کل واریانس رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی به‌وسیله اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی سهم معنادار در رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی دارد.
.jpg)
