پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی زوجدرمانی رفتاری بر مدیریت تعارض و رضایت از رابطه زوجهای جوان در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ انجام گرفت. در این پژوهش از طرح نیمه آزمایشی پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل استفاده شد. در پژوهش حاضر با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند، ۳۰ نفر از زوجهای جوان بهصورت نمونهگیری در دسترس و به روش تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل جایگزین و به پرسشنامههای تعارضات زناشویی و رضایت زناشویی انریچ پاسخ دادند. گروه آزمایش ۸ جلسه آموزش زوجدرمانی رفتاری هفتهای دو بار به مدت ۴۵ دقیقه دریافت کردند و مشارکتکنندگان گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. تحلیل یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مستقل نشان داد که آموزش زوجدرمانی رفتاری باعث کاهش تعارضات زناشویی و افزایش رضایت زناشویی شده است. مهمترین نتایج این پژوهش، مؤثر بودن آموزش زوجدرمانی رفتاری در بهبود تعارضات و رضایت از رابطه در زوجهای جوان می باشد. ازاینرو به مسئولین مراکز مشاوره خانواده توصیه میشود گامهای مؤثری در جهت حفظ و ارتقاء رضایت زناشویی زوجین بردارند.