استعارههای درمانی مثنوی: تأملی تطبیقی بر استعارههای مثنوی مولانا جلالالدین بر مبنای مفاهیم درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد
|
دکتر سید مجتبی عقیلی*، طوبی عمرانی |
|
|
چکیده: (331 مشاهده) |
استعارهها نقشی بنیادی در درمانهای روانشناختی و تسهیل فرایندهای تغییر در درمان دارند و در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد استعارهها، قدر بلندی مییابند. همچنین استعاره روش خلاقی است که با استفاده از قدرت تصویرسازیاش سبب میشود تا مراجع آسانتر به بینش و بصیرت برسد. هدف از این پژوهش بررسی تطبیقی استعارههای مثنوی معنوی مولانا بر مبنای مفاهیم درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بود. روش بهکاررفته در این پژوهش بهصورت کتابخانهای بوده و روش تحلیل دادهها جنبه تطبیقی دارد. در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شش مؤلفه بنیادین وجود دارد که عبارتاند از: ارتباط با لحظه اکنون، پذیرش، ناهمجوشی، خود بهعنوان زمینه، رفتار متعهدانه و ارزشها؛ در این تحقیق سعی شد که تمثیلهای مثنوی در قالب این شش مؤلفه استنباط و استخراج، صورتبندی شوند و به شکلی کاربردی در اختیار روانشناسان و مشاوران قرار گیرد. بدین منظور کتاب مثنوی معنوی موردمطالعه و بازبینی قرار گرفت و از طریق چارچوب ارجاع بستری فراهم شد تا ابیات و مؤلفههای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بهگونهای منسجم و منطقی کنار هم قرارگرفته و با تفسیر ابیات یک ساختار کاربردی ارائه شد. نتایج بررسی، استخراج 21 استعاره بود که به ترتیب و برحسب هر مؤلفه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد عبارتاند از: ارتباط با لحظه اکنون، 3 استعاره، پذیرش، 5 استعاره، ناهمجوشی، 5 استعاره، خود بهعنوان زمینه، 3 استعاره، رفتار متعهدانه، 4 استعاره، و ارزشها، 3 استعاره. درمانگران میتوانند با توجه به سابقه ذهنی مخاطب خود در ایران، نسبت به مسائل دینی و عرفانی، از میراث ادبی مانند مثنوی بهره برند. |
|
واژههای کلیدی: درمان پذیرش و تعهد، استعاره، مثنوی معنوی. |
|
متن کامل [PDF 916 kb]
(6 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|