رابطه باورهای خرافی با منبع کنترل درونی - بیرونی و سازمان شخصیت با نقش میانجی استدلال اخلاقی
|
الهه شکری، دکتر محسن جدیدی* |
|
|
چکیده: (138 مشاهده) |
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهی باورهای خرافی بر اساس منبع کنترل درونی- بیرونی و سازمان شخصیت با نقش میانجی استدلال اخلاقی انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیهی زنان و مردان 20 تا 40 ساله شهر تهران بود که با توجه به تعداد نامشخص آن حجم نمونه طبق فرمول گرین (1991) 108 نفر در نظر گرفته شد. با در نظر گرفتن افت آزمودنی تعداد 153 پرسشنامه برای افراد ارسال شد. روش نمونهگیری بهصورت طبقهای تصادفی انجام گرفت. ابزار اندازهگیری شامل پرسشنامههای منبع کنترل درونی و بیرونی راتر (1966)، پرسشنامه استدلال اخلاقی رست و همکاران (1973)، پرسشنامه باورهای خرافی فروغی و همکاران (1392) و پرسشنامه سازمان شخصیت کرنبرگ (2002) بود. برای تجزیهوتحلیل دادهها در بخش توصیفی به ویژگی نمونه آماری و بیان مشخصههای توصیفی متغیرهای پژوهش پرداختهشده و در بخش استنباطی با بهکارگیری آزمون kmo، تکنیکهای همبستگی و تحلیل مسیر به بررسی نقش متغیر میانجی در میان متغیرهای پیشبین و ملاک پرداختهشده است. نتایج نشان داد که باورهای خرافی با منبع کنترل درونی رابطه معنادار و معکوس دارد؛ باورهای خرافی با منبع کنترل بیرونی رابطه مثبت و معنادار دارد؛ باورهای خرافی با سازمان شخصیت رابطه معکوس و معنادار دارد؛ باورهایخرافی با استدلال اخلاقی رابطه معکوس و معنادار دارد. همچنین استدلال اخلاقی در رابطه بین باورهایخرافی و منبع کنترل و بین باورهای خرافی و سازمان شخصیت نقش میانجی دارد. |
|
واژههای کلیدی: باورهای خرافی، سازمان شخصیت، کنترل درونی - بیرونی، استدلال اخلاقی. |
|
متن کامل [PDF 880 kb]
(3 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|