|
ارائه و برازش مدل ساختاری اختلالات یادگیری خاص بر اساس خودپنداره تحصیلی با نقش میانجی خلاقیت در دانش‌آموزان ابتدایی
|
| زهرا صادقی گنجه*، نوشین نادری، مینا دباشی کیچی، علی قریشوندی |
|
|
|
چکیده: (31 مشاهده) |
هدف از انجام این پژوهش بررسی ارائه و برازش مدل ساختاری اختلالات یادگیری خاص بر اساس خودپنداره تحصیلی با نقش میانجی خلاقیت در دانش آموزان ابتدایی بوده است. طرح پژوهش توصیفی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری موردمطالعه، کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی 1403-1402 بودند. حجم نمونه بر اساس مدل کلاین (2023) و با روش نمونه گیری در دسترس 300 نفر انتخاب شد. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه اختلالات یادگیری کلورادو ویلکات و همکاران (2011)، سیاهه خودپنداره تحصیلی دانش‌آموزان ابتدایی چن و تامپسون (2004) و آزمون تفکر خلاق تورنس فرم الف تورنس (1966) استفاده شد. دادهها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS و AMOS نسخه 28 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین خودپنداره تحصیلی و خلاقیت با اختلالات یادگیری خاص رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد مسیرهای مستقیم این پژوهش معنادار شدند و مسیرهای غیرمستقیم خودپنداره تحصیلی از طریق نقش میانجی خلاقیت بر اختلالات یادگیری خاص معنادار بود. بر اساس یافته های این پژوهش، مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود و 87 درصد واریانس اختلالات یادگیری خاص به‌وسیله خودپنداره تحصیلی با نقش میانجی خلاقیت تبیین می شود. لذا می توان نتیجه گیری کرد که مدل نهایی ارزیابی‌شده از برازندگی مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل مؤثر بر اختلالات یادگیری خاص در دانش آموزان ابتدایی شهر اصفهان است. |
|
| واژه‌های کلیدی: اختلالات یادگیری خاص، خودپنداره تحصیلی، خلاقیت. |
|
|
متن کامل [PDF 880 kb]
(1 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
.jpg)
