|
نقش هوش هیجانی و اضطراب کرونا در پیش‌بینی اثرات پس از سانحه در کارکنان اداره تأمین اجتماعی شهرستان زابل
|
| قمر اویسی کیخا*، آناهیتا ویسی، محمد علی فردین، سلیمان نارویی، فاطمه اویسی کیخاء |
|
|
|
چکیده: (121 مشاهده) |
هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش هوش هیجانی و اضطراب کرونا در پیش‌بینی اثرات پس از سانحه در کارکنان اداره تامین اجتماعی شهرستان زابل می‌باشد. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان اداره تامین اجتماعی شهرستان زابل در سال 1401 بود که شامل 185 نفر بودند. نمونه آماری با توجه به جدول مورگان به‌صورت تصادفی ساده 123 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه هوش هیجانی شاته (1998)، پرسشنامه اضطراب کرونا علیپور و همکاران (1399) و پرسشنامه اختلال استرس پس از سانحه ویترز و همکاران (1993) بود. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و همچنین از نرم‌افزار SPSS نسخه 27 استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی و اختلال استرس پس از سانحه رابطه منفی و معناداری (0/01≥P) و بین اضطراب کرونا با اختلال استرس پس از سانحه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (0/01≥P). بر اساس نتایج رگرسیون گام‌به‌گام در گام اول هوش هیجانی و در گام دوم اضطراب کرونا 51 درصد اختلال استرس پس از سانحه را پیش‌بینی کرده است؛ بنابراین می‌توان گفت هوش هیجانی و اضطراب کرونا قابلیت پیش‌بینی اختلال استرس پس از سانحه را در کارکنان اداره تامین اجتماعی شهرستان زابل دارند. |
|
| واژه‌های کلیدی: هوش هیجانی، اضطراب کرونا، استرس پس از سانحه. |
|
|
متن کامل [PDF 879 kb]
(6 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
.jpg)
