اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت بر نقایص کارکردهای اجرایی، نظریه ذهن و ذهنی سازی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی
|
سعید ویسی*، دکتر فهیمه کاشفی |
|
|
چکیده: (72 مشاهده) |
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رواندرمانی پویشی کوتاه مدت بر نقایص کارکردهای اجرایی، نظریه ذهن و ذهنی سازی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی شهر تهران در زمستان سال 1403 بودند. در مرحله اول تعداد 30 نفر با نمره 20 و بالاتر در مقیاس شخیت مرزی انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در 2 گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش تحت رواندرمانی پویشی کوتاه مدت (9 جلسه 90 دقیقه ای) قرار گرفت و اما گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد و در لیست انتظار باقی ماند. از مقیاس شخصیت مرزی (BPI) لیشنرنیگ (1999)، سیاهه کارکردهای اجرایی بزرگسالان (ADEXI) هولست و ترول (2018)، آزمون ذهن خوانی از روی تصویر چشم (RMET) بارون-کوهن و همکاران (2001) و پرسشنامه ذهنی سازی کارکرد تأملی (RFQ) فوناگی و همکاران (2016) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 28 با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد. نتایج نشان دادمداخله مذکور در مرحله پسآزمون و پیگیری اثربخشی معناداری بر کارکردهای اجرایی، نظریه ذهن و ذهنی سازی داشته است (0/05>P). بر اساس نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت که رواندرمانی پویشی کوتاه مدت میتواند به عنوان شیوه درمانی مناسب برای بهبود کارکردهای اجرایی، نظریه ذهن و ذهنی سازی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در مراکز مشاوره به کار برده شود. |
|
واژههای کلیدی: اختلال شخصیت مرزی، ذهنیسازی، روان درمانی پویشی کوتاه مدت، کارکردهای اجرایی، نظریه ذهن. |
|
متن کامل [PDF 1173 kb]
(6 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|