اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی بر اضطراب و احساس تنهایی کودکان بیسرپرست و بد سرپرست
|
مهری قیاسی پیرزمان*، مهدیه عزیزی، دکتر فرنگیس دمهری |
|
|
چکیده: (2704 مشاهده) |
این پژوهش بهمنظور بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی بر اضطراب و احساس تنهایی کودکان بیسرپرست و بد سرپرست بهصورت پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیشآزمون - پسآزمون و گروه کنترل انجام شد. حجم نمونه موردبررسی 30 نفر از کودکان بد سرپرست و بیسرپرست یکی از مراکز بهزیستی استان تهران (مرکز قدوسی) که بهوسیله نمونهگیری در دسترس، از جامعه کودکان بیسرپرست و بد سرپرستی که در مراکز شبانهروزی و شبه خانواده نگهداری و ساکن میباشند، انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارش شدند. پس از اجرای پرسشنامههای اضطراب کودک اسپنس (2001) و احساس تنهایی آشر (1984) بر روی گروه آزمایش و گروه کنترل، درمان مبتنی بر دلبستگی، در طی 8 جلسه تنها بر روی گروه آزمایش اجرا و پسازآن، از هر دو گروه آزمایش و کنترل پسآزمون گرفته شد. یافتهها نشان داد که درمان مبتنی بر دلبستگی بر اضطراب و احساس تنهایی کودکان بیسرپرست و بد سرپرست تأثیر دارد؛ بنابراین می توان جهت کاهش اضطراب و احساس تنهایی در کودکان بد سرپرست یا بیسرپرست می توان از روش درمان مبتنی بر دلبستگی استفاده کرد. |
|
واژههای کلیدی: درمان دلبستگی، اضطراب، احساس تنهایی، بد سرپرست، بیسرپرست. |
|
متن کامل [PDF 1025 kb]
(375 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|