|
اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رشد پس از آسیب و طرح‌واره‌های هیجانی در زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی
|
| سارا فلاحیه* |
|
|
|
چکیده: (810 مشاهده) |
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رشد پس از آسیب و طرح‌واره‌های هیجانی در زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی بود. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری 2 ماهه بود. در این پژوهش جامعه آماری کلیه زنان متأهل آسیب‌دیده از خیانت زناشویی شهر اصفهان در سال 1400 بودند و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تعداد 40 نفر از آنان انتخاب و در 2 گروه (در گروه آزمایش پذیرش و تعهد 20 نفر و گروه کنترل 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (8 جلسه 90 دقیقه‌ای) قرار گرفت؛ اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله ای دریافت نکرد و در لیست انتظار باقی ماند. از مقیاس رشد پس از آسیب تدسچی و کالهون (1996) و طرح‌واره‌های هیجانی لیهی (2002) به‌منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 24 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی) انجام پذیرفت. نتایج نشان داد درمان مذکور در مرحله پس‌آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر رشد پس از آسیب و طرح‌واره‌های هیجانی در زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی اعمال کرد (0/05>P). بر اساس نتایج پژوهش حاضر، می توان گفت که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می توانند به‌عنوان یک شیوه درمانی برای بهبود رشد پس از آسیب و کاهش طرح‌واره‌های هیجانی در زنان آسیب‌دیده از خیانت زناشویی در مراکز مشاوره و خدمات روان‌شناختی به‌کاربرده شوند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش/تعهد، رشد پس از آسیب، طرح‌واره‌های هیجانی، خیانت زناشویی. |
|
|
متن کامل [PDF 1183 kb]
(157 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
.jpg)
