اثربخشی ذهنآگاهی ویژه کودکان بر سازش یافتگی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا
|
احسان شیرپور*، مهران شهسواری، سمیه رحمان زاده، یاسر شیرپور |
|
|
چکیده: (689 مشاهده) |
مداخله مبتنی بر ذهنآگاهی بهعنوان بستهای آموزشی-درمانی در مطالعات زیادی توسط روانشناسان در حوزه بزرگسالان و نوجوانان استفادهشده است. این در حالی است که این مداخله در ایران در جمعیت کودکان به کار گرفته نشده است. لذا ﻫﺪف اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﻲ اثربخشی ذهنآگاهی ویژه کودکان بر سازش یافتگی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا بود. در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از طرح نیمه آزﻣﺎﻳﺸﻲ از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 2 ماه همراه با گروه کنترل استفاده شد. با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از ﺑﻴﻦ کودکان مبتلا اختلال طیف اوتیسم مراجعهکننده مراکز اوتیسم شهرستان ملارد در سال 1402 تعداد 20 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزﻣﺎﻳﺶ و کنترل (هر گروه 10 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 60 دقیقهای تحت آموزش ذهن آگاهی ویژه قرار گرفت، اﻣﺎ ﮔﺮوه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سنجش دامنه اوتیسم اهلر و همکاران (1999) و سیاهه سازش یافتگی کودک دخانچی (1377) بود. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزمون ﺗﺤﻠﻴﻞ واریانس آمیخته ﻣﻮرد تجزیهوتحلیل ﻗﺮار گرفت. نتایج ﻧﺸﺎن داد آموزش ذهن آگاهی ویژه کودکان بر سازش یافتگی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا اثربخش بود. می توان گفت که نتایج، اثربخشی ذهنآگاهی ویژه کودکان بر سازش یافتگی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا را تائید کرد. |
|
واژههای کلیدی: ذهنآگاهی، سازش یافتگی، اختلال طیف اوتیسم. |
|
متن کامل [PDF 1062 kb]
(6 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|