|
پیشبینی اضطراب ناشی از شیوع کرونا ویروس بر اساس پریشانی روانشناختی، راهبردهای مقابله با تنیدگی و انعطافناپذیری در کادر درمان
|
| افسانه نجار خدابخش، دکتر حسن حیدری* |
|
|
|
چکیده: (619 مشاهده) |
پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی اضطراب ناشی از شیوع کرونا ویروس بر اساس پریشانی روانشناختی، راهبردهای مقابله با تنیدگی و انعطافناپذیری در کادر درمان انجام شد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کادر درمان (پزشک، پرستار و غیره) شهر اصفهان در دوران شیوع کرونا در سال 1400-1399 بودند. به این منظور تعداد 400 نفر از این دانش آموزان با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری در دسترس (شیوه آنلاین) انتخاب شدند و به مقیاس اضطراب بیماری کرونا (CDAS) علیپور و همکاران (1398)، پرسشنامه پریشانی روانشناختی کسلر (K-10) کسلر و همکاران (2003)، پرسشنامه راهبردهای مقابله با تنیدگی (WCQ) لازاروس و فولکمن (1998) و پرسشنامه پذیرش و عمل- نسخه دوم (AAQ-II) بوند و همکاران (2011) پاسخ دادند. پس از گردآوری الکترونیکی پرسشنامه ها، داده های جمعآوریشده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره به شیوه همزمان تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین پریشانی روانشناختی، راهبردهای مقابله با تنیدگی و انعطافناپذیری با اضطراب رابطه معناداری وجود دارد (0/01>p). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که 73/3 درصد واریانس اضطراب کرونا بهوسیله پریشانی روانشناختی، راهبردهای مقابله با تنیدگی و انعطافناپذیری تبیین می شود؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که پریشانی روانشناختی، راهبردهای مقابله با تنیدگی و انعطافناپذیری توان پیش بینی اضطراب کرونا در کادر درمان دارند. |
|
| |
|
|
متن کامل [PDF 1445 kb]
(8 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
.jpg)
