بررسی اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی گروهی بر افزایش سلامت روان دختران مجرد بدون سابقه ازدواج
|
زهرا وفائی جهان*، دکتر سوفیا خانقاهی |
|
|
چکیده: (700 مشاهده) |
ازدواج واقعهای اجتماعی، زیستی و فرهنگی است که نقش بنیادینی در برآورده ساختن نیازهای اساسی انسان دارد. بالا رفتن سن ازدواج فشاری شکننده بر زندگی دختران مجرد ایجاد میکند و سلامت روان دختران را تحت تأثیر قرار میدهد. چنانچه سلامت روان مورد غفلت قرار بگیرد، آسیبهایی جبرانناپذیر خواهد داشت. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی در افزایش سلامت عمومی روان در دختران مجرد بدون سابقه ازدواج میباشد. این مطالعه به روش شبه تجربی بود و با استفاده از روش پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه انجام شد. 36 نفر از دختران مراجعهکننده به مراکز روانشناسی در مشهد به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزارهای موردسنجش، پرسشنامه سلامت عمومی روان بود؛ که با این پرسشنامه سطح سلامت روان در جنبههای مختلف از قبیل اضطراب، نشانههای جسمانی، اختلال در کارکرد اجتماعی و افسردگی سنجیده شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان دادند میانگین نمرههای سلامت عمومی روان گروه آزمایش در پسآزمون نسبت به پیشآزمون افزایش معناداری داشت و همچنین نسبت به گروه گواه افزایش معناداری یافت. همچنین نمرات گروه آزمایش در مرحله پیگیری بهطور معناداری بالاتر از نمرات پیشآزمون بود؛ بهعبارتدیگر، طرحواره درمانی سلامت عمومی روان در دختران مجرد را بهطور معناداری افزایش داد. |
|
واژههای کلیدی: سلامت عمومی روان، طرحواره درمانی، ازدواج. |
|
متن کامل [PDF 768 kb]
(13 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|