ارائه مدل ساختاری دلزدگی تحصیلی بر اساس استقامت تحصیلی با نقش میانجی خود ناتوانسازی تحصیلی در دانشآموزان شهر خرمآباد
|
علی شمس*، مهرداد بهاری، نوریه ایمانی، فاطمه ناظری، عارفه سیاه منصور |
|
|
چکیده: (98 مشاهده) |
هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل ساختاری دلزدگی تحصیلی بر اساس استقامت تحصیلی با نقش میانجی خود ناتوانسازی تحصیلی در دانش آموزان شهر خرم آباد بود. روش این مطالعه توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان شهر خرم آباد در پاییز سال 1403 بودند. حجم نمونه بر اساس مدل کلاین (2023) و با روش نمونه گیری هدفمند 200 نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده های پژوهش شامل مقیاس دلزدگی تحصیلی (ABSI) شارپ و همکاران (2021)، مقیاس استقامت تحصیلی (AGS) کلارک و مالکی (2019) و مقیاس خود ناتوانسازی تحصیلی (ASHS) شوینگر و استینسمیر-پلستر (2011) بود. دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که اثرات مستقیم استقامت تحصیلی بر روی دلزدگی تحصیلی معنادار است. همچنین نتایج نشان داد که خودناتوان سازی تحصیلی در رابطه بین استقامت تحصیلی با دلزدگی تحصیلی نقش میانجی و معنادار دارد. همچنین مدل پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (0/06=RMSEA و 0/05>p) و 72 درصد از واریانس دلزدگی تحصیلی تبیین می شود. با توجه به یافته های این پژوهش و نقش استقامت تحصیلی و خودناتوان سازی تحصیلی بر دلزدگی تحصیلی دانش آموزان و استفاده از نتایج این پژوهش برای کاهش دلزدگی تحصیلی در دانش آموزان دختر پیشنهاد می شود. |
|
واژههای کلیدی: دلزدگی تحصیلی، استقامت تحصیلی، خودناتوان سازی تحصیلی. |
|
متن کامل [PDF 846 kb]
(4 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|