رابطه تابآوری با خودکارآمدی و شیوههای فرزند پروری در معلمان
|
فرشته نصیر زاده*، دکتر فاطمه محمدی شیرمحله، دکتر مریم مشایخ |
|
|
چکیده: (184 مشاهده) |
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی و شیوههای فرزند پروری با تابآوری بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان منطقه 4 آموزشوپرورش کرج بود. حجم نمونه بر اساس فرمول تاباچنیک و فیدل شامل 150 نفر از جامعه آماری با روش نمونه در دسترس انتخاب شد. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل سه پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون (2003)، فرزند پروری بامریند (1991) و خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) بود. در این تحقیق فرضیهها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون موردبررسی قرار گرفتند. بررسی نتایج در کل نشان داد بین سبک فرزند پروری مقتدرانه، مستبدانه و میزان خودکارآمدی با تابآوری معلمان رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. و با توجه به نتایج تحلیل رگرسیون شیوههای فرزند پروری و خودکارآمدی میتواند تابآوری معلمان را با ضریب تبیین 0/53 پیشبینی کنند و از بین متغیرهای پیشبین سبکهای مقتدرانه و سختگیرانه و همچنین خودکارآمدی با ضرایب مثبت و بتای 0/401، 0/136 و 0/420 وارد معادله رگرسیونی تابآوری در معلمان گردیده است. لذا استفاده والدین از شیوههای فرزند پروری مقتدرانه و مستبدانه یا سختگیرانه میتواند باعث افزایش تابآوری فرزندان در بزرگسالی گردد همچنین خودکارآمدی افراد باعث افزایش میزان تابآوری در آنها میگردد. |
|
واژههای کلیدی: خودکارآمدی، تابآوری، شیوههای فرزند پروری. |
|
متن کامل [PDF 654 kb]
(4 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|