|
پیش‌بینی خودتنظیمی هیجانی بر اساس فرایندهای ارتباطی خانواده و تاب‌آوری در دانشجویان
|
| محمد فغان پور گنجی* |
|
|
|
چکیده: (4311 مشاهده) |
خودتنظیمی هیجانی به فرایندهایی اشاره دارد که افراد توسط آن هیجانات خود را تحت تأثیر قرار می‌دهند و طبق این فرایند، مشخص می‌شود که فرد چگونه هیجانات را تجربه و ابراز می‌کند. بر همین اساس پژوهش حاضر باهدف پیش‌بینی خودتنظیمی هیجانی بر اساس فرایندهای ارتباطی خانواده و تاب‌آوری دانشجویان انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. 150 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی –چندمرحله‌ای از کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور بابل به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه‌های فرایند ارتباطی خانواده سامانی (1387)، مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویسون (2003) و راهبردهای خودتنظیمی هیجانی مارس (2007) استفاده شد. یافته‌های حاصل از آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد که از بین مؤلفه‌های فرایندهای ارتباطی خانواده، چهار مؤلفه تصمیم‌گیری و حل مسئله، مهارت‌های ارتباطی، مهارت‌های مقابله‌ای و عقاید مذهبی و مؤلفه تاب‌آوری، با متغیر خودتنظیمی هیجانی دانشجویان همبستگی معنادار دارند. با توجه به یافته حاصل از پژوهش حاضر مبنی بر پیش‌بینی خودتنظیمی هیجانی بر اساس فرایندهای ارتباطی خانواده و تاب‌آوری دانشجویان پیشنهاد می‌گردد که راهکارها و روش‌های مناسب در جهت بهبود فرایندهای ارتباطی خانواده و افزایش تحمل پریشانی با کمک مشاوران خانواده و روان‌شناسان صورت گیرد. |
|
| واژه‌های کلیدی: تاب‌آوری، خودتنظیمی هیجانی، فرایندهای ارتباطی خانواده. |
|
|
متن کامل [PDF 1128 kb]
(712 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
.jpg)
