بررسی اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر صمیمیت زناشویی و سرزندگی ذهنی در زنان دارای تعارض با همسر، مراجع کننده به مراکز مشاوره شهر شیراز
|
نسرین رحیمی کازرونی، علی کرمی* |
|
|
چکیده: (3173 مشاهده) |
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر صمیمیت زناشویی و سرزندگی ذهنی در زنان دارای تعارض با همسر مراجع کننده به مراکز مشاوره شهر شیراز در نیمه اول سال 1398 بود. طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با گروه کنترل و به روش تحلیل کواریانس چندمتغیره بود. جامعهی پژوهش حاضر شامل تمامی زنان دارای تعارض با همسر مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر شیراز است که از این میان، نمونه موردنظر از بین مراجعین به 5 مرکز مشاوره شهر شیراز که به دلیل تعارض با همسر مراجعه کرده و داوطلب شرکت در پژوهش بودند 30 نفر با روش نمونه گیری هدفمند- داوطلب انتخاب شدند و بهطور تصادفی به دو گروه مساوی درمان یا کنترل تخصیص یافتند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش شامل مقیاس صمیمیت زناشویی و پرسشنامه سرزندگی ذهنی دسی و رایان هستند. برای گروه آزمایش، 8 جلسه ی 90 دقیقه ای هفتگی برنامه ی مداخله روانشناسی مثبت نگر اجرا شد ولی گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیهوتحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و تک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار آماری 25-SPSS انجام شد. نتایج نشان داد که مداخلهی بهکاررفته باعث بالا رفتن صمیمیت زناشویی و افزایش سرزندگی ذهنی در زنان دارای تعارض با همسر می شود. بهطورکلی، میتوان گفت که مداخلهی روانشناسی مثبت نگر برای کمک به زنان دارای تعارض با همسر اثربخش است و توصیه میشود. |
|
واژههای کلیدی: روانشناسی مثبت نگر، صمیمیت زناشویی، سرزندگی ذهنی. |
|
متن کامل [PDF 1015 kb]
(40 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|