مدلسازی معادلات ساختاری رابطه طرحوارههای ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی با نقش میانجی هوش هیجانی
|
فاطمه جاوید پشکه، دکتر محمد جعفر جوادی* |
|
|
چکیده: (3991 مشاهده) |
اختلال اضطراب اجتماعی، شایعترین نوع اختلالات اضطرابی است که به عملکرد و روابط اجتماعی فرد آسیب می رساند. ازجمله عوامل مؤثر در ابتلا و تداوم این اختلال، طرحوارههای ناسازگار اولیه و نقایص در هوش هیجانی است. هدف از این پژوهش تعیین رابطه طرحوارههای ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی: با میانجیگری هوش هیجانی است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1397-1396 به تعداد 82099 نفر است. حجم نمونه 400 نفر از این دانش آموزان است که به شیوه نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخابشده و به پرسشنامه های طرحوارههای ناسازگار اولیه یانگ (2005)، پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانر، دیویدسون، چرچیل، فوا، شروود و ویسلر (2000) و پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ (1996) پاسخ داده اند. داده های جمعآوریشده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون تعدیلی و آزمون بوت استروپ تجزیهوتحلیل شد. یافتهها نشان داد که بین طرحوارههای ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی رابطه مثبت و معنی داری دارد (0/01>P). بین هوش هیجانی با اضطراب اجتماعی رابطه منفی و معنی داری دارد (0/01>P). نتایج آزمون بوت استروپ با استفاده از معادلات ساختاری نشان داد که طرحوارههای ناسازگار اولیه از طریق هوش هیجانی با اضطراب اجتماعی رابطه غیرمستقیم و معنی داری دارد؛ بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد که اضطراب اجتماعی نهتنها از بدکارکردی شناختی در قالب طرحوارههای ناسازگار تأثیر می پذیرد، بلکه نشانه های این اختلال بهواسطه نداشتن مهارت های هوش هیجانی، تشدید می شود؛ بهنحویکه اثرات منفی شناخت واره های معیوب بر اضطراب اجتماعی از طریق عملکرد معیوب هوش هیجانی افزونتر شده و باعث تشدید علائم اضطراب اجتماعی در دانش آموزان می گردد. |
|
واژههای کلیدی: طرحوارههای ناسازگار اولیه، اضطراب اجتماعی، هوش هیجانی. |
|
متن کامل [PDF 1498 kb]
(156 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|