افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بین حالت‌های هیجانی شدید در نوسان هستند و همین امر موجب ایجاد مشکلاتی در زندگی آنها می‌شود، لذا پژوهش حاضر به دنبال کاربرد درمان پذیرش و تعهد در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش مراجعین مرکز خدمات روان شناختی شهریور تهران در سال 95 بود و این مطالعه با روش تک آزمودنی و نمونه گیری در دسترس هدفمند صورت گرفت. نمونه پژوهش حاضر مشتمل بر 1 دانشجو دختر با تشخیص اختلال شخصیت مرزی از جامعه مذکور بود. ابزار سنجش این پژوهش، معیارهای DSM-5 برای تشخیص اختلال شخصیت مرزی و مقیاس بالینی میلون بود. آزمودنی قبل از درمان، ابتدای جلسه چهارم، ابتدای جلسه ششم، ابتدای جلسه هشتم، ابتدای جلسه دهم، ابتدای جلسه دوازدهم و یک ماه پس از درمان به پرسشنامه پاسخ داد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل نموداری و ترسیمی استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد مداخله درمان پذیرش و تعهد در طول جلسات موجب تغییرات اندکی در مقیاس اختلال شخصیت مرزی شد، اما پیگیری یک ماهه حاکی از تغییرات محسوسی در آزمودنی بود. در تبیین این یافته ها می‌توان گفت توانایی پذیرش احساس‌های ناخوشایند به جای نزاع درونی، جدا شدن از افکار و تماشای بدون قضاوت آنها، تماس با لحظه حال به جای تماس با گذشته و آینده و حرکت در مسیر ارزش‌ها، موجب به دست آمدن چنین یافته‌هایی گشته است.
دوستی پیمان، آقایی ملک آبادی مهسا، هاشمی رزینی هادی. درمان پذیرش و تعهد و اختلال شخصیت مرزی: مطالعه تک آزمودنی پیشرفت های نوین در علوم رفتاری ۱۳۹۵; ۱ (۵) :۲۲-۱۳
.jpg)
