|
بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر بخشش و تاب‌آوری زنان دارای تعارض با همسر مراجع کننده به مراکز مشاوره شهر شیراز
|
| حسین بیات، محمدعلی زارعی، مژگان فرهادی* |
|
|
|
چکیده: (2070 مشاهده) |
هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بخشش و تاب‌آوری زنان دارای تعارض با همسر، مراجع کننده به مراکز مشاوره شهر شیراز بود. پژوهش حاضر، از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون بود. جامعه‌ی آماری پژوهش، شامل تمامی زنان دارای تعارض با همسر، مراجع کننده به مراکز مشاوره شهر شیراز در سال 1398- 1399 بود که از بین آن‌ها نمونه‌ای به روش در دسترس شامل 24 نفر انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. سپس، پرسشنامه‌های بخشش رای و همکاران (2001) و مقیاس تاب‌آوری کانر و دیوید سون (2003) توسط هر دو گروه تکمیل گردید. برای گروه آزمایش، 10 جلسه ی 90 دقیقه ای هفتگی برنامه ی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اجرا شد ولی گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله ای دریافت نکرد. پس از گردآوری داده‌ها، به‌منظور تجزیه‌وتحلیل آن‌ها از تحلیل کواریانس چندمتغیره در نرم‌افزار 25-SPSS استفاده شد. نمرات میانگین بخشش در گروه آزمایش و کنترل در پیش آزمون به ترتیب 30/21 و 34/45 و در پس آزمون به ترتیب 58/26 و 31/32 و نمره ی تاب‌آوری در گروه آزمایش و کنترل در پیش آزمون به ترتیب 44/24 و 43/85 و در پس آزمون به ترتیب 68/17 و 43/64 بود ازاین‌رو می‌توان گفت که افزایش میانگین در دو متغیر بخشش و تاب‌آوری در گروه آزمایش وجود دارد. مداخله‌ی به‌کاررفته باعث افزایش میزان بخشش و تاب‌آوری در زنان دارای تعارض با همسر، مراجع کننده به مراکز مشاوره شهر شیراز گردیده است |
|
| واژه‌های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)، بخشش، تاب‌آوری، تعارض |
|
|
متن کامل [PDF 807 kb]
(265 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
.jpg)
