|
بررسی قدرت تمیزی کمک طلبی تحصیلی، مشارکت فعّال در مدرسه و هوش موفق در تفکیک دانش آموزان با و بدون رفتارهای خودناتوان ساز تحصیلی
|
| طیبه خاکی فیروز*، دکتر لیلا گنجی |
|
|
|
چکیده: (2839 مشاهده) |
هدف از این پژوهش بررسی قدرت تمیزی کمک طلبی تحصیلی، مشارکت فعّال در مدرسه و هوش موفق در تفکیک دانش آموزان با و بدون رفتارهای خودناتوان ساز تحصیلی بود. طرح پژوهش، تابع تشخیص دوگروهی بود. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1398-1397 به تعداد 125110 نفر دختر بودند. به این منظور تعداد 100 نفر دانش آموز بدون رفتارهای خودناتوان ساز تحصیلی و 100 نفر با رفتارهای خودناتوان ساز تحصیلی انتخاب شدند و به پرسشنامه های رفتارهای خودناتوان ساز جونز و رودوالت (1982)، کمک طلبی تحصیلی ریان و پنتریج (1997)، مشارکت فعال در مدرسه وانگ، ویلت و اسکلتس (2011) و هوش موفق گریگورنکو و استرنبرگ (2002) پاسخ دادند. داده های گردآوری‌شده با آزمون تحلیل تابع تشخیصی تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج نشان داد که با کمک اجتناب از کمک طلبی تحصیلی، مشارکت فعّال در مدرسه و هوش موفق می توان رفتارهای خودناتوان ساز تحصیلی را پیش بینی کرد و تحلیل ممیزی توانست با 77/5 درصد پیش بینی صحیح دانش آموزان را به دو گروه با و بدون رفتارهای خودناتوان ساز تحصیلی طبقه بندی نماید. یافته های این پژوهش نشان می دهد که اجتناب از کمک طلبی تحصیلی، مشارکت فعّال در مدرسه و هوش موفق دانش آموزان سهم معنادار در پیش بینی رفتارهای خودناتوان ساز تحصیلی آنان دارند. |
|
| واژه‌های کلیدی: رفتارهای خودناتوان ساز تحصیلی، کمک طلبی تحصیلی، مشارکت فعّال در مدرسه، هوش موفق. |
|
|
متن کامل [PDF 1485 kb]
(324 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
.jpg)
