|
انعطاف‌پذیری شناختی و کانون توجه در اختلالات شخصیت خودشیفته و وسواسی-جبری
|
| حامد جباری قاضی جهانی*، دکتر علیرضا پیرخائفی |
|
|
|
چکیده: (1487 مشاهده) |
هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه‌ای انعطاف‌پذیری شناختی و کانون توجه در بین دانشجویان مبتلا به اختلالات شخصیت خودشیفته و وسواسی-جبری بود. به همین منظور 400 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران به روش تصادفی چندمرحله‌ای در پژوهش شرکت داده‌شده و به پرسشنامه شخصیتی میلون 3 پاسخ دادند. در مرحله بعد، دانشجویانی که حداقل نمره 84 را در هر یک از مقیاس‌های مربوطه در این پرسشنامه کسب کرده بودند در دو گروه 50 نفری مبتلایان به اختلالات شخصیت خودشیفته و وسواسی-جبری گنجانده‌شده و پرسشنامه‌های انعطاف‌پذیری شناختی دنیس و وندروال، و کانون توجه وودی، چامبلس و گلس برروی آن‌ها اجرا گردید. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها بیانگر این بود که بین دو گروه دانشجویان مبتلا به اختلالات شخصیت خودشیفته و وسواسی-جبری در متغیرهای انعطاف‌پذیری شناختی (F=38.78, p<0.01)، کانون توجه (F=13.02,p<0.01)، و مؤلفه‌های آن‌ها تفاوت معناداری وجود دارد. بدین‌صورت که دانشجویان مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی-جبری در متغیر کانون توجه، مؤلفه کانون توجه متمرکز بر دیگران، متغیر انعطاف‌پذیری شناختی و مؤلفه‌های آن نمره کمتر، و در مؤلفه کانون توجه متمرکز بر خود، نمره بیشتری از دانشجویان مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته کسب کردند. بر اساس نتایج این پژوهش، دانشجویان مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته به دلیل ویژگی برون‌گرایی و تلاش برای برقراری ارتباط با دیگران (حتی برای جلب‌توجه و تحسین دیگران)، انعطاف‌پذیری و سازگاری بیشتری نسبت به دانشجویان مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی-جبری از خود نشان می‌دهند که این ویژگی می‌تواند پیامدهای مثبتی برای آن‌ها در پی داشته باشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: انعطاف‌پذیری شناختی، کانون توجه، اختلال شخصیت، خودشیفته، وسواسی-جبری. |
|
|
متن کامل [PDF 892 kb]
(311 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
.jpg)
