|
پیش‌بینی تنیدگی والدینی براساس خوداثرمندی والدینی و حمایت اجتماعی در مادران دارای کودکان پیش‌دبستانی
|
| مریم معلمی*، دکتر کبری حاجی علیزاده |
|
|
|
چکیده: (3640 مشاهده) |
تنیدگی والدینی می‌تواند تأثیرات مخربی بر والدین و کودکان داشته باشد، به همین دلیل شناسایی عوامل تأثیرگذار در تنیدگی والدینی اهمیت بسزایی دارد. ازاین‌رو این پژوهش باهدف پیش‌بینی تنیدگی والدینی براساس خوداثرمندی والدینی و حمایت اجتماعی در مادران دارای کودکان پیش‌دبستانی انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای کودکان سنین پیش‌دبستانی منطقه 2 شهر بندرعباس در سال 1394 بودند که 154 نفر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته‌شده، شاخص تنیدگی والدین (PSI)، پرسشنامه خوداثرمندی والدینی (PSEQ) و پرسشنامه حمایت اجتماعی (SSA) بود. برای تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که همبستگی معناداری بین خوداثرمندی والدینی و حمایت اجتماعی با تنیدگی والدینی وجود دارد (0/01>p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خوداثرمندی والدینی و حمایت اجتماعی باهم 60/5% از واریانس تنیدگی والدینی را تبیین می‌نمایند. با توجه به یافته‌های این پژوهش، می‌توان آموزش و مداخله در بهبود خوداثرمندی والدینی و حمایت اجتماعی والدین را به‌عنوان یک روش مؤثر در کاهش تنیدگی والدینی آنان پیشنهاد داد. |
|
| واژه‌های کلیدی: تنیدگی، خوداثرمندی، حمایت اجتماعی، والدگری |
|
|
متن کامل [PDF 810 kb]
(288 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|
|
|
.jpg)
