اثربخشی درمان ذهنآگاهی بر ارتقای تابآوری و تنظیم شناختی هیجان در دختران آسیبدیده از رابطه با جنس مخالف
|
ثنا افشاری*، دلارا شعف، دکتر مسعود نجاری |
|
|
چکیده: (893 مشاهده) |
رابطه با جنس مخالف در سنین نوجوانی و جوانی غالباً میتواند به برخی آسیبهای جبرانناپذیر برای دختران منجر شود. بر همین اساس پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی درمان ذهنآگاهی بر ارتقای تابآوری و تنظیم شناختی هیجان در دختران آسیبدیده از رابطه با جنس مخالف انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دختران آسیبدیده از رابطه با جنس مخالف در سال 1400-1399 بود که به مراکز مشاوره و رواندرمانی تحت نظارت بهزیستی شهر مهاباد جهت دریافت خدمات مشاوره مراجعه کرده و از طریق روش نمونهگیری هدفمند و بر اساس معیارهای ورود و خروج تعداد 30 نفر وارد مطالعه شده و بهصورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار اندازهگیری در این پژوهش پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون (2003) و تنظیم شناختی هیجان (گرانفسکی و همکاران، 2006) بود. گروه آزمایش تحت درمان ذهنآگاهی ویلیامز وسگال (2003) به مدت 8 جلسه 2 ساعته قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکرد. تجزیهوتحلیل دادههای آماری با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و با نرمافزار SPSS نسخه 23 صورت گرفت. سطح معناداری آزمونها 0/05 در نظر گرفته شد. یافتههای پژوهش نشان داد درمان ذهنآگاهی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه موجب تفاوت معنیداری بر تابآوری و تنظیم شناختی هیجان (0/001>p) در دختران آسیبدیده از رابطه با جنس مخالف معنادار بود. بر اساس نتایج پژوهش میتوان گفت درمان ذهنآگاهی روش مداخلهای مناسبی برای ارتقای تابآوری و تنظیم شناختی هیجان دختران آسیبدیده از رابطه با جنس مخالف است.
|
|
واژههای کلیدی: درمان ذهنآگاهی، تابآوری، راهکارهای سازش یافته، راهکارهای سازش نیافته. |
|
متن کامل [PDF 973 kb]
(95 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|