هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش سرمایههای روانشناختی در پیشبینی کیفیت زندگی کاری معلمان زن متوسطه اول بوده است. جامعه موردنظر کلیه دبیران زن متوسطه اول استان اصفهان در سال تحصیلی 1400-1401 میباشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول فیدل و تاباکنیک (۲۰۰۷) حداقل ۱۳۰ نفر تعیین گردید که نهایتاً 167 معلم زن متوسطه اول به روش نمونهگیری در دسترس به پرسشنامهها پاسخ دادند. در این پژوهش علاوه بر اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی کاری والتون (1973) استفاده شد. پس از جمعآوری پرسشنامهها از روش همبستگی و تحلیل رگرسیون چندمتغیری با استفاده از نرمافزار spssاستفاده شد. رابطهی مثبت و معناداری بین سرمایه روانشناختی و کیفیت زندگی کاری میباشد. زیر مؤلفههای تابآوری و امیدواری 17 درصد قادر به پیشبینی کیفیت زندگی کاری در سطح 0/0001 میباشد؛ بنابراین، بهبود سطح سرمایه روانشناختی میتواند کیفیت زندگی کاری معلمان را بهتر نموده، همچنین سلامت روان و کیفیت تدریس را بهبود بخشد.