اثربخشی برنامه آموزشی سازگاری اجتماعی بر دلزدگی تحصیلی و درگیری تحصیلی در دانشآموزان پسر
|
جعفر کریمی*، دکتر صمد قصابی |
|
|
چکیده: (1521 مشاهده) |
پژوهش حاضر با هدف اثربخشی برنامه آموزشی سازگاری اجتماعی بر دلزدگی تحصیلی و درگیری تحصیلی در دانشآموزان پسر انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان مشغول به تحصیل پسر دوره دوم متوسطه شهر سقز در سال تحصیلی 1400-1401 بود که از طریق روش نمونهگیری هدفمند تعداد 30 نفر انتخاب گردید و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار اندازهگیری در این پژوهش پرسشنامههای دلزدگی تحصیلی پکران و همکاران (2005) و درگیری تحصیلی ریو و تسینگ (2011) بودند. دانشآموزان گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقهای و به مدت 5 هفته متوالی (هر هفته 2 جلسه) تحت آموزش برنامه سازگاری اجتماعی نجاری و همکاران (1397) قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. دادههای بهدستآمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد که بعد از مداخله، اثر برنامهی آموزش سازگاری اجتماعی بر دلزدگی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشآموزان پسر معنادار بود. بر اساس نتایج پژوهش میتوان گفت آموزش برنامه سازگاری اجتماعی بر دلزدگی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشآموزان پسر اثربخش بود و پیشنهاد میشود که برنامهی مذکور در دستور کار متولیان آموزشوپرورش برای سازگاری بیشتر دانشآموزان موردتوجه قرار گیرد.
|
|
واژههای کلیدی: برنامه آموزشی سازگاری اجتماعی، دلزدگی تحصیلی، درگیری تحصیلی. |
|
متن کامل [PDF 973 kb]
(31 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|