مدلیابی معادلات ساختاری خودپنداره تحصیلی بر اساس بهزیستی روانشناختی با نقش میانجی عزتنفس در دانش آموزان مبتلا به مشکلات یادگیری ویژه شهر کرج
|
زهرا مشهدی* |
|
|
چکیده: (852 مشاهده) |
هدف از انجام این پژوهش بررسی مدلیابی معادلات ساختاری خودپنداره تحصیلی بر اساس بهزیستی روانشناختی با نقش میانجی عزتنفس در دانش آموزان مبتلا به مشکلات یادگیری ویژه شهر کرج بوده است. طرح پژوهش توصیفی از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. این پژوهش با حضور 300 نفر به روش نمونه گیری در دسترس از بین دانش آموزان دوره ابتدایی شهر کرج در سال تحصیلی 1402-1401 به روش آنلاین انجام شد. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه مشکلات یادگیری کلورادو (CLDQ) ویلکات و همکاران (2011)، سیاهه خودپنداره تحصیلی دانش آموزان ابتدایی (SSCI) چن و تامپسون (2004)، مقیاس بهزیستی روانشناختی برای کودکان (PWB-c) اوپری و همکاران (2018) و مقیاس عزتنفس (RSEs) روزنبرگ (1989) استفاده شد. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرمافزار SPSS و AMOS نسخه 24 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین بهزیستی روانشناختی و عزتنفس با خودپنداره تحصیلی همبستگی معناداری وجود دارد (0/01>P). همچنین نتایج نشان داد مسیرهای مستقیم این پژوهش معنادار شدند و مسیرهای غیرمستقیم بهزیستی روانشناختی از طریق نقش میانجی عزتنفس بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان معنادار بود. بر اساس یافته های این پژوهش، مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (0/055=RMSEA و 0/05>P-value) و مدل نهایی ارزیابیشده از برازندگی مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل مؤثر بر خودپنداره تحصیلی در بین دانش آموزان است. |
|
واژههای کلیدی: مشکلات یادگیری ویژه، خودپنداره تحصیلی، بهزیستی روانشناختی، عزتنفس. |
|
متن کامل [PDF 1204 kb]
(14 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
|
|
|
|