هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه جهت‌گیری مذهبی، هوش هیجانی و هوش معنوی با سلامت روانی در دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر کرج است. روش این پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و ازنظر هدف بنیادی و ازنظر جمعآوری اطلاعات، میدانی است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیه‌ی دانش آموزان دختر و پسر مقطع دبیرستان در شهر کرج که در سال تحصیلی 1396-1395 مشغول به تحصیل بودند. بر همین اساس تعداد 354 نفر بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای (180 دختر و 174 پسر) برای نمونه پژوهش حاضر انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه جهت‌گیری مذهبی آلپورت، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ)، پرسشنامه خود گزارشی هوش معنوی (SISRI-24) و مقیاس رگه‌های فراخلقی (TMMS) بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش‌های آزمون‌های ماتریس همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین جهت‌گیری مذهبی درونی و سلامت روانی، رابطه مثبت و در سطح 0/01 معنادار است ولی بین جهت‌گیری مذهبی درونی و مشکلات جسمانی، اضطراب، مشکلات اجتماعی و افسردگی رابطه منفی و معنادار است. همچنین بین جهت‌گیری مذهبی بیرونی و سلامت روانی رابطه منفی ولی بین جهت‌گیری مذهبی با مشکلات جسمانی، اضطراب، مشکلات اجتماعی و افسردگی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین هوش هیجانی و سلامت روانی، رابطه مثبت و در سطح 0/01 معنادار است ولی بین هوش هیجانی و مشکلات جسمانی، اضطراب، مشکلات اجتماعی و افسردگی رابطه منفی و معنادار است. علاوه بر این بین هوش معنوی و سلامت روانی، رابطه مثبت و در سطح 0/01 معنادار است ولی بین هوش معنوی و مشکلات جسمانی، اضطراب، مشکلات اجتماعی و افسردگی رابطه منفی و معنادار است؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت برای افزایش سلامت روانی در دانش آموزان می‌توان هوش هیجانی و معنوی آنان را افزایش داد و آنان را به‌سوی جهت‌گیری مذهبی درونی پیش برد.
قهرمانی رؤیا، نعمتی وناشی رؤیا. رابطه جهت‌گیری مذهبی، هوش هیجانی و هوش معنوی با سلامت روانی در دانش آموزان دبیرستانی شهر کرج پیشرفت های نوین در علوم رفتاری ۱۳۹۷; ۳ (۲۷) :۶۲-۴۵
.jpg)
